Det skjedde i dei dagar då telefonen braut saman kvar gong det var torever, at det stod ein mann med verktøykasse utanfor døra klokka halv ni ein kveld. Dette skulle vera ordna i ein fei, sa han mens han trødde ut or skorne og skunda seg på sokkeleisten gjennom gangen og stova fram til den inste kroken i kammerset, der leidningane kom inn gjennom veggen.
Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.
