Boka Sapiens (‘vitande’) av den israelske historikaren Yuval Noah Harari er imponerande. Det ruvande verket har likevel eitt svakt punkt: Det legg for lite vekt på at språket, og då meiner eg snakkinga, i hovudsak er forklaringa på at mennesket har kome dit me er. Harari skriv rett nok, side 32: «Homo sapiens erobret verden først og fremst på grunn av sitt unike språk». Så, side 34, at frå 70.000 år til 30.000 år sidan skjedde det «en kognitiv revolusjon» som gjorde mennesket i stand til «å kommunisere ved hjelp av en helt ny type språk». Deretter, i løpet av dei 350 følgjande sidene, er det knapt drøfta, den rolla dette ‘unike’ har spela for at menneskearten kunne leggja jorda under seg i løpet av dei siste hundre tusen år.
Sylfest Lomheim skriv om språk i Klassekampen kvar onsdag.
